-
1 iaceō
iaceō cuī, —, ēre [IA-], to lie, be recumbent, be prostrate, lie at rest: in limine: quorum ad pedes iacuit stratus: mihi ad pedes: in harenā, V.: saxum campo iacebat, V.: gremio mariti, Iu.: somno, V.: humi: lentā sub vite, V.: super corpus, O.— To lie i<*>, be ill: te iacente.—To lie dead, have fallen: Corpora per campos iacebant, V.: inultos imperatores iacere sinere, L.: Arge, iaces! O.: iacuit Catilina cadavere. toto, Iu.—To lie long, linger, tarry, stop: Brundusi.—To lie, be situate: campi, qui Faesulas inter Arretiumque iacent, L.: summo in vertice montis, V.—To lie low, be flat, be level: despiciens terras iacentīs, V.: quaeque iacent valles, O.: Postquam iacuit planum mare, was stilled, Iu.—To lie in ruins, be broken down: fractae et disiectae (arae) iacent, Enn. ap. C.: Thebe iacet, Iu.— To hang loose: crines per colla iacebant, O.: iacentia lora, loose on the neck, O.— Fig., to rest, be inactive, be in retirement: in pace: septimum annum.—To be cast down, be dejected: ut totus iacet: militum iacere animos, L.—To lie prostrate, be powerless: victa iacet pietas, O.: mea numina iacent, V.—To fall, be refuted, be disproved, fail: suis testibus: iacet ratio Peripateticorum. —To lie dormant, be disused, be neglected, be of no avail: omnis hic delectus iacet: iustitia iacet: tibi pecunia.—To be low, be despised, be in no esteem: cum iacerent pretia praediorum, were low: iacere regem pati: pauper ubique iacet, O.—To lie idle, be neglected: cur iacet hoc nomen in adversariis, i. e. is not posted. -
2 jaceo
jăcĕo, cŭi, cĭtum ( fut. part. jaci-turus, Stat. Th. 7, 777), 2, v. n. [ intr. of jacio; lit., to be thrown or cast; hence], to lie.I.Lit.A.In gen.:B.in limine,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118:stratum ad pedes alicujus,
id. Quint. 31, 96; id. Q. Fr. 2, 5, 2:alicui ad pedes,
id. Verr. 2, 5, 49, § 129:in lecto,
id. Phil. 2, 18, 45; Juv. 6, 269:in ignota harena,
Verg. A. 5, 871:Tyrio sublimis in ostro,
Ov. H. 12, 179:in viridi gramine,
id. Am. 1, 14, 22:in teneris dominae lacertis,
id. ib. 1, 13, 5:in solo,
id. M. 2, 420:in viduo toro,
id. H. 16, 316:in gremio,
id. ib. 9, 136;11, 4: in servi complexibus,
Juv. 6, 279;for which: saxum campo quod forte jacebat,
Verg. A. 12, 897:deserto lecto,
Ov. H. 1, 7:saxo,
id. M. 6, 100:gremio mariti,
Juv. 2, 120:in aversa ora,
Ov. H. 12, 63:super corpus alicujus,
id. F. 2, 836:somno,
Verg. E. 6, 14:spissa harena,
id. A. 6, 336:humo,
Ov. A. A. 2, 238:nudus humi jacet,
Lucr. 5, 224; Cic. Cat. 1, 10, 26; Ov. Am. 3, 1, 12:humi ante lectum jacens,
Suet. Oth. 7:mecum inter salices lenta sub vite jacere,
Verg. E. 10, 40:sub alta platano,
Hor. C. 2, 11, 14:strata jacent sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54.— Absol.:Tityos jacet alitis esca,
Verg. Cul. 237:vittae jacentes,
Tib. 2, 5, 53:pisces jacentes,
i. e. flatfish, Col. 8, 17, 9.—In partic.1.Of sick persons, to lie ill, to be sick:2.cura ut valeas, ne ego te jacente bona tua comedim,
Cic. Fam. 9, 20:cum tristj morbo defessa jaceres,
Tib. 1, 5, 9:hic facit ut jaceas,
Ov. H. 20, 173:graviter,
Plin. Ep. 5. 9:sine spe,
Sen. Ep. 101, 3.—To lie dead, to have fallen:3.Aeacidae telo jacet Hector,
Verg. A. 1, 99; 10, 737:corpora per campos ferro quae fusa jacebant,
id. ib. 11, 102:cum primi occidissent, proximi jacentibus insisterent,
Caes. B. G. 2, 27, 3; 7, 25, 3:neminem jacentem veste spoliavit,
Nep. Thras. 2, 6; cf.:spolia jacentis hostium exercitus,
Liv. 44, 45:ne inultos imperatores suos jacere sinerent,
id. 25, 37:qui bene pro patria cum patriaque jacent,
Ov. H. 3, 106:Arge, jaces!
id. M. 1, 720: morte jacent merita, id. F. 3, 707:fratri jacet,
killed by his brother, Sil. 15, 650:rupto jacuit corpore (rana),
Phaedr. 1, 24, 10:jacuit Catilina cadavere toto,
Juv. 10, 288.—To be or lie long anywhere, to linger, tarry, stop at a place:4.pernam, glandium, sumen facito in aqua jaceant,
Plaut. Ps. 1, 2, 33:Brundusii,
to stay long at, Cic. Att. 11, 6, 2.—Geographically, to lie, be situate, = esse, situm esse (not in Cic. or Cæs.): jacet Vada inter Appenninum et Alpis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 2; Liv. 5, 48, 2; 6, 30, 5; 22, 3, 3:5.inter Taurum montem jacet et Hellespontem,
Nep. Eum. 3, 2 saep.:quae gens jacet supra Ciliciam,
id. Dat. 4:ad vesperam jacentis terrae,
Plin. 18, 25, 57, § 216:summo in vertice montis Planities ignota jacet,
Verg. A. 11, 527:quod urbes in planis jaceant,
Just. 22, 5, 5:alio patriam quaerunt sub sole jacentem,
Verg. G. 2, 512:jacet extra sidera tellus,
id. A. 6, 795; cf.:pallente sub umbra Cimmerias jacuisse domos,
Sil. 12, 132:inter eos solemque jacent immania ponti aequora,
Lucr. 4, 412; cf.:Cyclades et Sporades per quingenta milia in longitudinem... jacent,
extend, Plin. 4, 12, 23, § 71.—To be low, flat, level:6.jacentia et plana urbis loca,
Tac. H. 1, 86:despiciens terras jacentīs,
Verg. A. 1, 224:praetervehor Thapsum jacentem,
id. ib. 3, 689; Val. Fl. 4, 712:quaeque jacent valles,
Ov. F. 2, 392; Just. 22, 5, 5:jacentes campos,
Luc. 4, 52:summo despexit ab aethere terras Infelix Phaëthon penitus penitusque jacentes,
Ov. M. 2, 178.—Esp., of the sea, to be level, quiet, lie still:7.mediusque jacet sine murmure pontus,
Luc. 1, 260; 5, 434:servatum bello jacuit mare,
id. 3, 523:planum mare,
Juv. 12, 62:stagna jacentia,
Sil. 5, 583.—To lie in ruins, be broken down: cui nec arae patriae domi stant, fractae et disjectae jacent, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. Rel. v. 115 Vahl.):8.jacent, Ilion ingens,
Ov. M. 13, 505:ausa et jacentem visere regiam vultu sereno,
Hor. C. 1, 37, 25:Troja jacet certe,
Ov. H. 1, 3:vetus Thebe jacet,
Juv. 15, 6.—To hang loose:9.vagi crines per colla jacebant,
Ov. M. 2, 673; id. A. A. 3, 236:jacentia lora,
lying loose on the horse's neck, id. M. 2, 201; cf., of clothing, etc.: juvenes timidaeque puellae Praeverrunt latas veste jacente vias,
id. Am. 3, 13, 24:demissa jacent tibi pallia terrae,
id. ib. 3, 2, 25; id. A. A. 153.—Of the eyes, face, etc., to be cast down, fixed on the ground:II.vultusque attolle jacentes,
Ov. M. 4, 144:jacentes Vix oculos tollens,
id. ib. 11, 618.Trop.A.To be indolent or inactive, not to come forward:B.in pace jacere, quam in bello vigere maluit. Quamquam ille quidem numquam jacuit,
Cic. Phil. 10, 7, 14:C. Marius cum a spe consulatus longe abesset et jam septimum annum post praeturam jaceret,
id. Off. 3, 20, 79:ars tua, Tiphy, jacet, si non sit in aequore fluctus,
Ov. Tr. 4, 3, 77:at mea numina tandem fessa jacent,
Verg. A. 7, 298.—To be cast down, dejected:C.Gnaeus noster ut totus jacet,
Cic. Att. 7, 21, 1:ne jaceam? quis unquam minus,
id. ib. 12, 40, 2:jacet in maerore meus frater,
id. ib. 10, 4; id. Phil. 12, 2:militum jacere animos,
Liv. 10, 35.—To lie prostrate:D.victa jacet pietas,
Ov. M. 1, 149:nobilitas sub amore jacet,
id. H. 4, 161:Africani, Marii, Sullae, Pompeii infra Pallantis laudes jacebant,
Plin. Ep. 8, 6, 2:justitia vacillat, vel jacet potius,
Cic. Off. 3, 33, 118:humana cum vita jaceret, oppressa gravi sub religione,
Lucr. 1, 63.—To be refuted, overcome, disproved, to fail:E.jacent suis testibus, qui Clodium negant Romam fuisse rediturum, etc.,
Cic. Mil. 18, 47:jacet omnis ratio Peripateticorum,
id. Fin. 5, 28, 86:jacet igitur tota conclusio,
id. Div. 2, 51, 106.—To lie dormant, be disused or neglected, to be of no avail:F.cum leges nihil valebant, cum judicia jacebant,
Cic. Par. 4, 1:tota Capua et omnis hic delectus jacet,
id. Att. 7, 22: dici non potest, quomodo hic omnia jaceant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6:justitia jacet,
Cic. Off. 3, 33:maximas virtutes jacere omnes necesse est voluptate dominante,
id. Fin. 2, 35, 117; Quint. 9, 2, 4.—To be despised, in no esteem:G.cum jacerent pretia praediorum,
Cic. Rosc. Com. 12, 33:ut neque jacere regem pateremur,
id. Fam. 1, 5, 3:sed nunc omnia ista jacere puto, propter nummorum caritatem,
are cheap, id. Att. 9, 9, 4: dat census honores, Census amicitias:pauper ubique jacet,
Ov. F. 1, 218; id. R. Am 139.—To lie idle, neglected, or unemployed:H.cur tamdiu jacet hoc nomen in adversariis,
Cic. Rosc. Com. 3:quomodo tibi tanta pecunia extraordinaria jacet?
id. ib. 1:quae (pecuniae) vereor, ne otiosae jaceant,
Plin. Ep. 10, 62, 1:nonne justius erit proximo cuique bonorum possessionem dari, ne bona jaceant,
that they be not without an owner, Dig. 37, 3, 1.—To lie open, be obvious, to be known, be at hand:I.neque ex alio genere (verborum) ad usum cottidianum, alio ad scenam pompamque sumuntur, sed ea nos cum jacentia sustulimus e medio,
Cic. de Or. 3, 45, 177.—Of speech or language, to be languid, lifeless, dull:quibus detractis, jacet (oratio),
Quint. 9, 2, 4:jacens oratio,
Gell. 1, 11, 15; cf. Quint. 8, 5, 32. -
3 occubō
occubō —, —, āre [ob+cubo], to lie low, lie prostrate, lie dead: quo (tumulo), V.: consul morte occubans, L.* * *occubare, occubui, occubitus V INTRANSlie (against/on top of); lie dead -
4 iaceo
to lie, lie prostrate, lie dead. -
5 sternō
sternō strāvī, strātus, ere [STER-], to spread out, spread abroad, stretch out, extend, strew, scatter: Sternitur in duro vellus solo, O.: virgas, strew, O.: passim poma, V.: corpora, stretch, L.: Sternimur gremio telluris, lie down, V.— To spread out, flatten, smooth, level: Sterneret aequor aquis, V.: straverunt aequora venti, V.: pontum, O.: odia militum, to calm, moderate, Ta.— To cover, spread, bestrew: foliis nemus tempestas Sternet, H.: Congeriem silvae vellere, O.: strati bacis agri, V.—Of a bed or couch, to cover, spread, prepare, arrange, make: lectus vestimentis stratus est, T.: pelliculis lectulos: torum frondibus, Iu.—Of a way, to cover, lay, pave: locum sternendum locare: via strata, L.: semitam saxo quadrato, L.—Of an animal, to saddle: equos, L.— To throw down, stretch out, lay low, throw to the ground, overthrow, prostrate, raze, level: catervas, L.: omnia ferro, L.: Ter leto sternendus erat, V.: Stravit humi pronam, O.: Primosque et extremos metendo Stravit humum, H.: Sternitur volnere, V.: Thyesten exitio gravi, H.: Strata belua texit humum, O.—Fig., to cast down, prostrate: adflictos se et stratos esse fateantur: mortalia corda Per gentīs humilīs stravit pavor, V.: haec omnia strata humi erexit, L.* * *sternere, stravi, stratus Vspread, strew, scatter; lay out -
6 jaceo
jacere, jacui, jacitus V INTRANSlie; lie down; lie ill/in ruins/prostrate/dead; sleep; be situated -
7 sterno
sterno, strāvi, strātum, 3 ( pluperf. sync. strarat, Manil. 1, 774: strasset, Varr. ap. Non. 86, 8), v. a. [Gr. root STOR, storennumi, to spread; stratos, camp; Sanscr. star- strnāmi = sterno; cf.: strages, struo, torus, and lātus, adj., old Lat. stlatus], to spread out, spread abroad; to stretch out, extend.I.Lit. (mostly poet. and in postAug. prose; in Cic. only in the part. perf.; cf.:2.effundo, extendo, subicio, subdo): vestes,
Ov. M. 8, 658:in duro vellus solo,
id. F. 4, 654:bubulos utres ponte,
Plin. 6, 29, 34, § 176:hic glarea dura Sternitur,
Tib. 1, 7, 60:natas sub aequore virgas Sternit,
i. e. scatters, strews, Ov. M. 4, 743:harenam,
id. F. 3, 813; id. Am. 2, 14, 8:herbas,
id. M. 7, 254:poma passim,
Verg. E. 7, 54:spongeas ad lunam et pruinas,
Plin. 31, 11. [p. 1758] 47, §123: arma per flores,
Grat. Cyneg. 487:fessi sternunt corpora,
stretch out their bodies, lie down, Liv. 27, 47, 9; cf.:sternunt se somno diversae in litore phocae,
Verg. G. 4, 432.—Mid.:sternimur optatae gremio telluris,
Verg. A. 3, 509; and:in Capitolinas certatim scanditur arces Sternunturque Jovi,
Sil. 12, 340.— Part. perf.: strātus, a, um, stretched out, lying down, prostrate (syn. prostratus): strata terrae, Enn. ap. Non. 172, 20 (Trag. v. 370 Vahl.):nos humi strati,
Cic. de Or. 3, 6, 22:quidam somno etiam strati,
Liv. 37, 20, 5:ad pedes strati,
Cic. Att. 10, 4, 3:stratum jacere et genua complecti,
Quint. 6, 1, 34:nunc viridi membra sub arbuto Stratus,
Hor. C. 1, 1, 21.—Of places, to extend:B.insulae Frisiorum, Chaucorum, etc.... sternuntur inter Helium ac Flevum,
stretch out, extend, Plin. 4, 15, 29, § 101; 3, 5, 9, § 60;hence, vites stratae,
spreading, Col. 5, 4, 2 (for Nep. Milt. 5, 3, v. under rarus, II. A.).—In partic., to spread a thing out flat, i. e. to smooth, level (mostly poet.):* 2.sternere aequor aquis,
Verg. A. 8, 89; cf.:placidi straverunt aequora venti,
id. ib. 5, 763:nunc omne tibi stratum silet aequor,
id. E. 9, 57:pontum,
Ov. M. 11, 501:mare,
Plin. 2, 47, 47, § 125:stratoque super discumbitur ostro,
Verg. A. 1, 700:viam per mare,
smoothed, levelled, Lucr. 3, 1030 (acc. to the Gr. hodon storennumi):stratum militari labore iter,
Quint. 2, 13, 16; so,hoc iter Alpes, Hoc Cannae stravere tibi,
Sil. 12, 514;and trop.: praesens tibi fama benignum Stravit iter,
Stat. Th. 12, 813.—Trop. (the figure borrowed from the sea), to calm, still, moderate:II.odia militum,
Tac. H. 1, 58 (cf.:constrata ira,
Stat. S. 2, 5, 1).—Transf.A.To cover, cover over (by spreading something out; the predom. class. signif. of the word; cf. obtendo).1.Of a couch, bed, etc., to spread, prepare, arrange, make:2.lectus vestimentis stratus est,
Ter. Heaut. 5, 1, 30; cf.:strata cubilia sunt herbis,
Lucr. 5, 1417:rogatus est a Maximo, ut triclinium sterneret... Atque ille stravit pelliculis haedinis lectulos Punicanos,
Cic. Mur. 36, 75; so,lectum, lectos, biclinium, triclinia, etc.,
Plaut. Stich. 2, 2, 33; id. Most. 1, 4, 14; id. Men. 2, 3, 3; id. Bacch. 4, 4, 70; id. Ps. 1, 2, 31; Ter. Heaut. 1, 1, 73; id. Ad. 2, 4, 21; Cic. Clu. 5, 14; id. Tusc. 5, 21, 61; Hirt. B. G. 8, 51:his foliis cubitus sternere,
Plin. 24, 9, 38, § 59:torum frondibus,
Juv. 6, 5:strata cathedra,
cushioned, id. 9, 52; cf. also, ARCERAM NE STERNITO, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 25; and absol.:jubet sterni sibi in primā domus parte (sc. lectum),
Plin. Ep. 7, 27, 7.—Esp., places, to cover; of a way, road, path, etc., to pave:3. 4.aspreta erant strata saxis,
Liv. 9, 35, 2:via strata,
id. 8, 15, 8:semitam saxo quadrato straverunt,
id. 10, 23 fin.; so,vias silice... clivum Capitolinum silice... emporium lapide,
id. 41, 27, 5 sq.; and absol.:locum illum sternendum locare,
Cic. Att. 14, 15, 2:pavimentum stratum lapide,
Vulg. Ezech. 40, 17:viam lapide,
Dig. 43, 11, 1.—In gen., to cover, spread:B.argento sternunt iter omne viarum,
Lucr. 2, 626:foliis nemus Multis et algā litus inutili tempestas Sternet,
will strew over, bestrew, Hor. C. 3, 17, 12:congeriem silvae vellere summam,
Ov. M. 9, 236:litora nive,
Val. Fl. 5, 175:harenam Circi chrysocolla,
Plin. 33, 5, 27, § 90:solum telis,
Verg. A. 9, 666:Tyrrhenas valles caedibus,
Sil. 6, 602:strati bacis silvestribus agri,
Verg. G. 2, 183:ante aras terram caesi stravere juvenci,
covered, id. A. 8, 719.—To stretch out by flinging down, to throw down, stretch on the ground, throw to the ground, overthrow, prostrate (mostly poet., esp. in Verg.; in prose not before the Aug. period; in Cic. only once in the trop. sense; v. the foll.; cf.2.profligo): cujus casus prolapsi cum proximos sterneret,
Liv. 5, 47:circa jacentem ducem sterne Gallorum catervas,
id. 7, 26, 8:turbam invadite ac sternite omnia ferro,
id. 24, 38, 7:alius sit fortis in armis, Sternat et adversos Marte favente duces,
Tib. 1, 10, 30:caede viros,
Verg. A. 10, 119:aliquem leto,
id. ib. 8, 566:morte,
id. ib. 11, 796; Liv. 31, 21, 15; Ov. M. 12, 604:adversā prensis a fronte capillis Stravit humi pronam,
id. ib. 2, 477: primosque et extremos Stravit humum, Hor. C. 4, 14, 32:sternitur volnere,
Verg. A. 10, 781:impetus per stratos caede hostes,
Liv. 4, 29, 1:aliquem morti,
Verg. A. 12, 464:irae Thyesten exitio gravi Stravere,
Hor. C. 1, 16, 18:corpore toto Sternitur in vultus,
Stat. Th. 12, 318:sternitur, et toto projectus corpore terrae,
Verg. A. 11, 87:toto praecipitem sternit,
Sil. 4, 182:hostes,
Just. 2, 11, 13:Ajax stravit ferro pecus,
Hor. S. 2, 3, 202:sternitur et procumbit humi bos,
Verg. A. 5, 481:strata belua texit humum,
Ov. H. 10, 106:rapidus torrens Sternit agros, sternit sata laeta,
Verg. A. 2, 306:moenia,
to overthrow, demolish, Ov. M. 12, 550; cf.:stratis ariete muris,
Liv. 1, 29, 2:sternit a culmine Trojam,
Verg. A. 2, 603; so,(elephanti) stabula Indorum dentibus sternunt,
Plin. 8, 9, 9, § 27.—Trop. (rare):A.deorum plagā perculsi, afflictos se et stratos esse fatentur,
cast down, prostrated, Cic. Tusc. 3, 29, 72:mortalia corda Per gentes humiles stravit pavor,
Verg. G. 1, 331:virtus populi Romani haec omnia strata humi erexit ac sustulit,
Liv. 26, 41, 12:stratā Germaniā,
subdued, Amm. 16, 1, 5.—Hence, strātus, a, um, P. a.; as substt.strāta, ae, f. (sc. via), a paved road or way (post-class.), Eutr. 9, 15:B.amplas sternite jam stratas,
Juvenc. 1, 315:in margine stratae,
id. 3, 656.—strātum, i, n. (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; acc. to II. A.).—1.A bed-covering, a coverlet, quilt, blanket; a pillow, bolster:b.lecti mollia strata,
Lucr. 4, 849:proripere se e strato,
Suet. Calig. 51; Ov. M. 5, 34; 10, 267.—Meton. (pars pro toto), a bed, couch:2.haud segnis strato surgit Palinurus,
Verg. A. 3, 513; cf. id. ib. 8, 415;3, 176: tale,
Nep. Ages. 8:quies neque molli strato neque silentio arcessita,
Liv. 21, 4, 7.— Plur.:strataque quae membris intepuere tuis,
Ov. H. 10, 54:dura,
id. Am. 1, 2, 2; Luc. 1, 239.—Once also (sc. lectus) in the masc., Favorin. ap. Gell. 15, 8, 2.—A horsecloth, housing, a saddle, Ov. M. 8, 33; Liv. 7, 14, 7; Sen. Ep. 80, 9; Plin. 7, 56, 57, § 202. —Prov.:3.qui asinum non potest, stratum caedit (v. asinum),
Petr. 45, 8.—A pavement:saxea viarum,
Lucr. 1, 315; 4, 415: extraneum, Petr. poët. 55, 6, 11. -
8 sto
sto, stĕti, stătum, 1 (scanned stĕtĕrunt, Verg. A. 2, 774; 3, 48; Ov. H. 7, 166; Prop. 2, 8, 10), v. n. [root sta-; Sanscr. sthā, sthalam, locus; Gr. sta-, histêmi, to set, place; statêr, weight; O. H. Germ. stām; Goth. standa; Engl. stand], to stand, in opposition to sitting, walking, or lying prostrate, to stand still, remain standing, stand upright.I.Lit.A.In gen.:B.hos quos videtis stare hic captivos duos, Illi qui astant, hi stant ambo, non sedent,
Plaut. Capt. prol. 1 sq.; cf.:cum virgo staret et Caecilia in sellā sederet,
Cic. Div. 1, 46, 104:si iste ibit, ito: stabit, astato simul,
Plaut. Ps. 3, 2, 74:abi intro, noli stare,
id. Mil. 4, 3, 36; so (opp. ire) id. Merc. 3, 3, 21; id. Mil. 4, 2, 95; 4, 9, 10; id. Pers. 3, 3, 43; 4, 4, 50; Ter. Eun. 3, 2, 6; 3, 2, 12:i: quid stas, lapis?
id. Heaut. 4, 7, 3:ante aedes,
Plaut. Am. 2, 1, 56; 1, 1, 250; 2, 2, 35; id. Truc. 2, 3, 14:ante ostium,
Ter. Eun. 5, 2, 4; id. And. 3, 1, 17; id. Hec. 3, 4, 14; 5, 4, 14:ante oculos,
Ov. Am. 1, 5, 17:ad januam,
Cic. de Or. 2, 86, 353:ad undam,
Verg. G. 4, 356:orantem juxta,
Stat. Th. 11, 618:hic foris,
Plaut. Men. 2, 3, 12:hinc procul,
Ter. Hec. 4, 3, 1:propter in occulto,
Cic. Clu. 28, 78; cf.:qui proximi steterant,
Caes. B. G. 5, 35, 3:propius,
Hor. A. P. 361:sta ilico,
Ter. Phorm. 1, 4, 18:qui frequentissimi in gradibus concordiae steterunt,
Cic. Phil. 7, 8, 21:stans pede in uno,
Hor. S. 1, 4, 10 et saep.—Of things:ita statim stant signa,
Plaut. Am. 1, 1, 120:quorum statuae steterunt in Rostris,
Cic. Phil. 9, 2, 4:statua,
id. Div. 1, 34, 75:signa ad impluvium, ad valvas Junonis,
id. Verr. 2, 1, 23, § 61:stabat acuta silex,
Verg. A. 8, 233:columna,
Hor. C. 1, 35, 14:cerea effigies,
id. S. 1, 8, 32; cf. poet.:aeneus ut stes,
id. ib. 2, 3, 183.— Pass. impers.: Ps. Statur hic ad hunc modum. Sim. Statum vide hominis, Plaut. Ps. 1, 5, 44: Gn. Quid agitur? Pa. Statur, Ter. Eun. 2, 2, 40:confecto munerum cursu moriar stando,
Amm. 24, 3, 7.—Prov.:inter sacrum saxumque sto, nec quid faciam scio,
i.e. I am in a pinch, Plaut. Capt. 3, 4, 84; v. sacrum.—In partic.1.Pregn., to stand firm or immovable; to last, remain, continue: cui nec arae patriae domi stant; fractae et disjectae jacent, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 115 Vahl.):2.nec domus ulla nec urbs stare poterit,
Cic. Lael. 7, 23:stantibus Hierosolymis,
id. Fl. 28, 69:ut praeter spem stare muros viderunt,
Liv. 38, 5:urbem innoxiam stare incolumem pati,
id. 31, 31, 15:hasta, quae radice novā, non ferro stabat adacto,
stuck fast, remained fixed, Ov. M. 15, 562:missum stetit inguine ferrum,
id. ib. 5, 132; cf. id. ib. 5, 34;8, 415: stat glacies iners,
Hor. C. 2, 9, 5:aquae,
Ov. M. 4, 732:longā stare senectā,
Sil. 3, 94:cornus stetit inter tempora frontis,
id. 4, 142.—To remain, tarry, linger any where (cf. moror):3.paulisper stetimus in illā ganearum tuarum nidore atque fumo,
Cic. Pis. 6, 13:hos quos video volitare in foro, quos stare ad curiam,
id. Cat. 2, 3, 5: cur non aut stantem comprehenderint, aut fugientem consecuti sint, remaining in the city, id. Cael, 28, 67;so (opp. fugio),
id. Tusc. 2, 23, 54:cum gladiis in conspectu senatus,
id. Phil. 2, 4, 8:qui domi stare non poterant,
id. Fl. 6, 13:(meretrix) olente in fornice stans,
Hor. S. 1, 2, 30; cf. Ov. Am. 1, 10, 21; Juv. 10, 239; cf.of minerals not attracted by the magnet: pondere enim fretae partim stant, quod genus aurum,
Lucr. 6, 1058. —In milit. lang.a.To stand in the ranks or under arms, to fight:b.quisque uti steterat, jacet obtinetque ordinem,
Plaut. Am. 1, 1, 86: ut sustinere corpora plerique nequeuntes arma sua quisque stantes incumberet, Sall. ap. Serv. Verg. A. 9, 229 (H. 3, 72 Dietsch):cum milites a mane diei jejuni sub armis stetissent defatigati, Auct. B. Afr. 42, 3: primo haud impari stetere acie,
Liv. 26, 44:in Asia totius Asiae steterunt vires,
id. 37, 58: in acie, Auct. B. Hisp. 28 fin.:pars acie stabat, Auct. B. Afr. 51, 6: stetit acies in armis,
Sen. Phoen. 389; cf.:stetit ordine certo Infelix acies,
Luc. 7, 2, 16.—Pregn., to stand firm in fight, stand one's ground, maintain the contest (opp. abjecto scuto fugere), Cic. Tusc. 2, 23, 54; cf.:c.in acie stare ac pugnare (opp. in castra refugere),
Liv. 22, 60, 25:Tarquiniensis, novus hostis non stetit solum, sed etiam ab suā parte Romanum pepulit,
id. 2, 6, 11:comminus,
Caes. B. C. 1, 47:inque gradu stetimus, certi non cedere,
Ov. M. 9, 43; cf.:contra leonem,
Spart. Carac. 5.—Transf., of a battle, to last, hold out, continue (a favorite expression of Livy):4.ibi aliquamdiu atrox pugna stetit,
Liv. 29, 2:diu pugna neutro inclinata stetit,
id. 27, 2:ita anceps dicitur certamen stetisse,
id. 8, 38:primo stetit ambiguā spe pugna,
id. 7, 7.—Nautical t. t., to lie, to lie or ride at anchor:5.ante hostium portus in salo stare,
Liv. 37, 16;Auct. B. Afr. 62: naves regiae in sinu Maliaco,
Liv. 36, 20:classis instructa in portu,
id. 37, 11:classis in salo ad Leptim, Auct. B. Afr. 62, 4: litore puppes,
Verg. A. 6, 901.—Of servants, to stand, wait, attend (very rare): neque pueri eximiā facie stabant, C. Gracch. ap. Gell. 15, 12, 2:6.sto exspectans, si quid mihi imperent,
Ter. Eun. 3, 5, 46:ad cyathum et vinum,
Suet. Caes. 49; cf.:ad pedes,
id. Galb. 22.—Of buildings, cities, etc., to stand finished, be erected (mostly poet.):7.intra annum nova urbs stetit,
Liv. 6, 4, 6:jam stabant Thebae,
Ov. M. 3, 131:moenia jam stabant,
id. F. 3, 181:stet Capitolium Fulgens,
Hor. C. 3, 3, 42:aedificant muros... Stabat opus,
Ov. M. 11, 205:jam stare ratem,
Val. Fl. 1, 96.—Of the countenance, to be unmoved, to be at rest ( poet.):8.stat num quam facies,
Luc. 5, 214:stant ora metu,
are rigid, Val. Fl. 4, 639; cf.:cur ad patrios non stant tua lumina vultus,
Stat. Th. 10, 693.—To stand up, stand upright, stand on end; to bristle up, stiffen, etc. ( poet. and in post-Aug. prose): papillae, Lucil. ap. Non. 391, 26:9.mammae,
Plin. 28, 19, 77, § 249:steterunt comae,
Verg. A. 2, 774; 3, 48; Ov. M. 7, 631; cf. id. ib. 10, 425:crines fulvi pulvere,
Stat. Th. 3, 326:setae,
Ov. M. 8, 286:in vertice cristae,
id. ib. 6, 672:aristae,
id. ib. 10, 655:stantes oculi,
prominent, Ov. F. 6, 133:oculis rigentibus et genis stantibus,
fixed, Plin. 23, 1, 24, § 49. —In mal. part., Mart. 3, 73, 2; App. M. 2, p. 117, 39; Auct. Priap. 75, 2.—Rarely of fluids, to coagulate, stiffen:sanguis stetit,
Sen. Oedip. 585.—With abl., to stand out with, be thick with, full of any thing (mostly poet.): stant pulvere campi, Enn. ap. Porphyr. ad Hor. C. 1, 9, 1 (Ann. v. 592 Vahl.): cupressi Stant rectis foliis, id. ap. Philarg. ad Verg. G. 2, 444 (Ann. v. 268 ib.): stat sentibu' fundus, Lucil. ap. Don. Ter. And. 4, 2, 16; Titin. ap. Non. 391, 21; so,II.ager sentibus,
Caecil. ib. 391, 23:vides ut altā stet nive candidum Soracte,
Hor. C. 1, 9, 1: caelum caligine stat, Sisenn. ap. Non. 392, 8:pulvere caelum,
Verg. A. 12, 408:pulvereo globo astra,
Stat. Th. 7, 124:stant lumina (Charontis) flammā,
Verg. A. 6, 300:stant pulvere Syrtes,
Claud. Laud. Stil. 1, 257.Trop.A.In gen., to stand: mentes, rectae quae stare solebant, Enn. ap. Cic. Sen. 6, 16 (Ann. v. 208 Vahl.):B.stetisse ipsum in fastigio eloquentiae,
Quint. 12, 1, 20.—In partic.1.Pregn., to stand one's ground, stand firm or unshaken; to endure, persevere, persist, abide, continue:b.moribus antiquis res stat Romana virisque, Enn. ap. Aug. Civ. Dei, 2, 21 (Ann. v. 492 Vahl.): disciplinam militarem, quā stetit ad hanc diem Romana res, solvisti,
Liv. 8, 7:res publica staret,
Cic. Phil. 2, 10, 24; cf. id. Cat. 2, 10, 21:stante urbe et curiā,
id. Planc. 29, 71:ut eo neglecto civitas stare non possit,
id. Cael. 1, 1:utinam res publica stetisset, quo coeperat statu,
id. Off. 2, 1, 3:qui illam (rem publicam) cadere posse stante me non putārant,
id. Fam. 6, 6, 2:ut stante re publicā facere solebamus,
id. Off. 2, 1, 3:neque enim aliter stare possemus,
id. Sest. 45, 97:per quos homines ordinesque steterim, quibusque munitus fuerim, non ignoras,
id. Fam. 13, 29, 7; cf.:eorum auxilio, qui me stante stare non poterant,
id. ib. 7, 2, 3:respublica stetit virtute tuā,
Liv. 4, 40:stetit regnum puero,
id. 1, 3:dum stetimus,
Ov. Tr. 1, 9, 17:stamus animis,
Cic. Att. 5, 18, 2:stas animo,
Hor. S. 2, 3, 213:Gabinium sine provinciā stare non posse,
could not hold out, subsist, Cic. Pis. 6, 12; cf. id. Fl. 6, 14; Suet. Oth. 5:nedum sermonum stet honos,
Hor. A. P. 69.—Hence, nearly—esse, tantā stat praedita culpā (natura), Lucr. 5, 199:pausam stare fragori,
id. 1, 747.—(Acc. to its use as a milit. t. t., v. supra, I. B. 3.) To maintain the contest:c.cum in senatu pulcherrime staremus,
Cic. Fam. 1, 4, 1.—Stare in aliquā re, simply aliquā re, and post-class. also alicui rei, to stand firm, persist, persevere; to rest, abide, adhere to, continue in a thing.(α).In aliquā re:(β).si in fide non stetit,
Cic. Rab. Perd. 10, 28:sin in eo non stat,
id. Att. 2, 4, 1:stare oportet in eo, quod sit judicatum,
id. Fin. 1, 14, 47:in sententiā,
Liv. 4, 44.—With abl.:(γ).eā omnes stant sententiā,
Plaut. Curc. 2, 1, 35:suis stare judiciis,
Cic. Tusc. 5, 28, 81:censoris opinione,
id. Clu. 47, 132:alicujus decreto,
Caes. B. G. 6, 13:stare conditionibus,
Cic. Att. 7, 15, 2:stare conventis,
id. Off. 3, 25, 95:stare jurejurando,
Quint. 5, 6, 4:nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque vetustas,
Sen. ad Marc. 26, 4.— Pass. impers.:stabitur consilio,
Liv. 7, 35:etsi priore foedere staretur,
id. 21, 19:famā rerum standum est,
id. 7, 6.—With dat.:(δ).arbitri sententiae stare,
Dig. 4, 7, 23 fin.:voluntati patris,
ib. 26, 7, 3; 36, 3, 6:rei judicatae,
ib. 42, 1, 32:emptioni,
ib. 19, 1, 13; ib. 4, 8, 27 (five times) et saep.—Stat sententia, aliquid, or, impersonally, stat ( alicui), the determination stands or holds good; I ( thou, he, etc.) am determined: Pa. Vide quid agas. Ph. Stat sententia, Ter. Eun. 2, 1, 18:d.Hannibal, postquam ipsi sententia stetit, pergere ire,
Liv. 21, 30:stat sententia tradere mecum Dotalem patriam,
Ov. M. 8, 67:modo nobis stet illud, unā vivere in studiis nostris,
Cic. Fam. 9, 2, 5:stat pectore fixum, Aeetae sociare manus,
Val. Fl. 5, 289:nos in Asiam convertemus: neque adhuc stabat, quo potissimum,
Cic. Att. 3, 14, 2:mihi stat alere morbum,
Nep. Att. 21, 6:quos ut seponi stetit,
Sil. 3, 68:stat, casus renovare omnes,
Verg. A. 2, 750. —In aliquā re, or simply aliquā re, to rest on, be fixed on, depend upon, etc.:2.omnis in Ascanio stat cura parentis,
Verg. A. 1, 646:regnum fraternā stare concordiā,
Liv. 45, 19:quā (disciplinā) stetit Romana res,
id. 8, 7:hac arte (i.e. bello) in patriā steti,
id. 5, 44, 2; Val. Fl. 3, 673; Verg. A. 2, 163:magis famā quam vi stare res suas,
Tac. A. 6, 30:apud quos virtute quam pecuniā res Romana melius stetit,
id. H. 2, 69 fin.:famā bella stare,
Curt. 3, 8, 7.—In theatr. lang., of plays and actors, to stand, i.e. to please, take, succeed:3.quod si intellegeret, cum stetit olim nova (fabula), Actoris operā magis stetisse quam suā,
Ter. Phorm. prol. 9 sq.:partim vix steti, id. Hec. prol. alt. 7: securus, cadat an recto stat fabula talo,
Hor. Ep. 2, 1, 176:illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, Hoc stabant, hoc sunt imitandi,
id. S. 1, 10, 17.—Stare, ab, cum, or pro aliquo, or aliquā re, or with adv. loci, to stand by, on the side of, adhere to a person or thing, take the part of:4.ut nemo contra civium perditorum dementiam a senatu et a bonorum causā steterit constantius,
Cic. Brut. 79, 273:a se potius quam ab adversariis,
id. Inv. 1, 43, 81:a mendacio contra verum,
id. ib. 1, 3, 4:a contrariā ratione,
Auct. Her. 4, 2, 4:cum di prope ipsi cum Hannibale starent,
Liv. 26, 41, 17; 5, 38:stabat cum eo senatus majestas,
id. 8, 34, 1:nobiscum adversus bar, baros,
Nep. Ages. 5, 4:si pro meā patriā ista virtus staret,
Liv. 2, 12:pro jure gentium,
id. 38, 25:pro vobis adversus reges stetimus,
id. 45, 22, 10; 23, 8, 3 Fabri ad loc.:pro Jubā atque Afris,
Quint. 11, 1, 80:pro signis,
Ov. A. A. 1, 200:quamvis duces non essent praesentes, staret tamen pro partibus invicta fortuna ultoris,
Flor. 4, 7, 10:hic primo pro Pompei partibus, mox simulatione contra Pompeium stetit,
Vell. 2, 48, 4:voluptas pro iisdem partibus standi,
Sen. Vit. Beat. 4, 1; cf.:et dii quoque pro meliore stant causā,
Curt. 4, 1, 13:hinc stas, illinc causam dicis,
Plaut. Men. 4, 2, 48:unde stetisset, eo se victoria transferret,
Just. 5, 4, 12: non semper vostra evortet: nunc Juppiter hac stat, stands at your side, stands by you, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 263 Vahl.); imitated by Verg. A. 12, 565.—So with in:Graeci, qui in Darei partibus steterant,
Curt. 3, 11, 18.—Stare per aliquem, to stand to one's account, be chargeable or owing to one; to lie at one's door, be one's fault; followed by a negative consequence or effect, expressed by quin, [p. 1763] quominus, or ne.(α).With quin:(β).quoniam per eum non stetisset, quin praestaretur, etc.,
Liv. 2, 31, 11 Weissenb.ad loc.—With quominus (freq.):(γ).si poterit fieri, ut ne pater per me stetisse credat, Quominus haec fierent nuptiae, volo: sed si id non poterit, Id faciam in proclivi quod est, per me stetisse, ut credat,
Ter. And. 4, 2, 16 sq.:Caesar ubi cognovit per Afranium stare, quominus proelio dimicaretur,
Caes. B. C. 1, 41:graviter eam rem tulerunt, quod stetisse per Trebonium, quominus oppido potirentur, videbatur,
id. ib. 2, 13; so,nec, quominus perpetua cum eis amicitia esset, per populum Romanum stetisse,
Liv. 8, 2, 2; 9, 14, 1; 6, 33, 2; 44, 14, 12.—With ne:5.ne praestaremus per vos stetit, qui, etc.,
Liv. 45, 23, 6:non per milites stetisse, ne vincerent,
id. 3, 61, 2:quasi per ipsum staret, ne redderetur,
Suet. Aug. 28.—Rarely without the negation; so with ut:per quam (ignorantiam) stetit, ut tibi obligarer,
Plin. Ep. 10, 6 (22), 2; cf. Ter. And. 4, 2, 17 supra; absol.:id est, non per me stetit, sed per illud,
Quint. 3, 6, 78; with subj.-clause:si per eum non stetit, parere defuncti voluntati,
Dig. 32, 1, 36.—Of price, to stand one in, to come to, to cost (mostly post-Aug.):Periclum vitae meae tuo stat periculo,
Plaut. Capt. 3, 5, 82:Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis stetisse,
Liv. 34, 50; cf.:sit argumento tibi gratis stare navem,
Cic. Verr. 2, 5, 19, § 48:haud illi stabunt Aeneia parvo Hospitia,
Verg. A. 10, 494:quae neque magno Stet pretio,
Hor. S. 1, 2, 122:multo sanguine ac vulneribus ea Poenis victoria stetit,
Liv. 23, 30:haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit,
id. 3, 60:utrique vindicta libertatis morte stetit,
Vell. 2, 64, 3:heu quanto regnis nox stetit una tuis?
Ov. F. 2, 812 et saep.:nulla pestis humano generi pluris stetit,
Sen. Ira, 1, 2, 1. -
9 prōcumbō
prōcumbō cubuī, cubitum, ere [CVB-], to fall forwards, sink down, fall prostrate: Gallis ad pedes<*> ne cogerentur, etc., Cs.: genibus, O.: in vestibulo curiae, L.: in genua, Cu.: Coroebus Penelei dextrā Procumbit, V.: certamine summo, bend to their oars, V.— To lean forward, bend down, sink, be beaten down, be broken down, fall: frumenta imbribus procubuerant, i. e. were beaten down, Cs.: ne gravidis procumbat culmus aristis, V.: (domus) in domini procubuit caput, fell in upon, O.: agger in fossam procubuit, L.—Fig., to fall, be ruined: res procubuere meae, O.— To extend, spread, lie: planities sub radicibus montium procumbit, Cu.* * *procumbere, procubui, procubitus Vsink down, lie down, lean forward -
10 adsterno
adsternere, adstravi, adstratus V TRANSprostrate oneself, lie prone (on) -
11 asterno
asternere, astravi, astratus V TRANSprostrate oneself, lie prone (on) -
12 adsterno
a-sterno (better adst-), ĕre, v. a., to strew upon; hence, mid., to stretch one's self, to lie stretched:adsternunturque sepulchro,
they prostrate themselves upon, Ov. M. 2, 343. -
13 asterno
a-sterno (better adst-), ĕre, v. a., to strew upon; hence, mid., to stretch one's self, to lie stretched:adsternunturque sepulchro,
they prostrate themselves upon, Ov. M. 2, 343. -
14 concido
1.con-cĭdo, cĭdi, 3, v. n. [cado], to fall together, to fall down, to tumble to the ground (class. in prose and poetry).I.In gen., of buildings:II.conclave illud concidit,
Cic. de Or. 2, 86, 353:navis veluti terrestre machinamentum,
Tac. A. 14, 6:turris terrae motu,
Suet. Tib. 74; cf.:urbs acerbissimo concidat incendio conflagrata,
Auct. Her. 4, 8, 12.—Of other objects:omne caelum,
Cic. Rep. 6, 25, 27:ipse et equus ejus ante signum Jovis concidit,
id. Div. 1, 35, 77:(alces) infirmas arbores pondere adfligunt atque unā ipsae concidunt,
Caes. B. G. 6, 27:pinus bipenni Thessalā,
Phaedr. 4, 7, 7:ad terram pondere vasto,
Verg. A. 5, 448:sub onere,
Liv. 24, 8, 17:pronus in fimo,
Verg. A. 5, 333 al. —Pregn.A.To fall down faint or lifeless, to fall in battle or combat (cf. cado, I. B. 2.): concidit, et sonitum simul insuper arma dederunt, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 396 Vahl.):B.paene in cursu concidi,
Plaut. Ep. 2, 2, 16:vi morbi coactus concidere,
Lucr. 3, 488; cf.:accesserat ad religionem, quod consul concidit, et parte membrorum captus, etc.,
Liv. 41, 16, 3; 10, 29, 7; cf. Lucr. 6, 759:Entellus concidit, ut quondam cava concidit... pinus,
Verg. A. 5, 448; Ov. M. 7, 538:sanus bibit, statim concidit,
Quint. 4, 2, 54; cf.:concidere epoto poculo,
id. 5, 13, 15; and:ad primum gustum,
Suet. Ner. 33:deficientibus viribus,
id. Tib. 73:par quoddam (gladiatorum) mutuis ictibus,
id. Claud. 34; cf. Ov. M. 5, 77:Dido usa manu,
id. H. 7, 196:sparo percussus,
Nep. Epam. 9, 1:in proelio,
Cic. Tusc. 1, 37, 89:vitio adversariorum,
Nep. Ages. 5, 2.—Of game:multaeque per herbas Conciderant illo percutiente ferae,
Ov. H. 4, 94.—Of victims, to be slaughtered or slain, to fall:vitulus... propter mactatus concidit aras,
Lucr. 2, 353; Tib. 1, 2, 62; Ov. M. 8, 764; 10, 272;hence also of Iphigenia,
Lucr. 1, 99.—Trop. (cf. cado, II.), to lose strength, value, etc., to fall to the earth, to be overthrown, to fail, be defeated, to decay, perish, fall, to go to ruin, waste away, cease; of the wind, to fall, subside, go down:2.concidunt venti,
Hor. C. 1, 12, 30; Lucr. 4, 509. —Of a flame:jam illa flamma, quae magnā congerie convaluerat, diductis quibus alebatur, concidet,
Quint. 5, 13, 13; cf. in a figure: nonne, ut ignis in aquam conjectus continuo restinguitur et refrigeratur, sic refervens falsum crimen in purissimam et castissimam vitam collatum statim concidit et restinguitur? Cic. Rosc. Com. 6, 17:macie,
to shrink together, shrivel up, Ov. H. 21, 215:illas assumere robora gentes, Concidere has,
id. M. 15, 422; cf.:concidit auguris Argivi domus,
Hor. C. 3, 16, 11:quā concidit Ilia tellus,
Verg. A. 11, 245:eodem anno, quo Carthago concidit,
Vell. 1, 13:judicum vocibus fractus reus et unā patroni omnes conciderunt,
Cic. Att. 1, 16, 5; cf. id. ib. §10: ecquis umquam tam ex amplo statu concidit?
id. ib. 3, 10, 2:malas causas semper obtinuit, in optimā concidit,
id. ib. 7, 25 med.:concidit (Phocion) maxime uno crimine, quod, etc.,
Nep. Phoc. 2, 4; Tac. A. 16, 21; cf.:Tiberii saevitiā,
id. ib. 16, 29:hostes concidunt animis,
are disheartened, Hirt. B. G. 8, 19; cf. Cic. Div. 2, 58, 119:scimus Romae solutione impeditā fidem concidisse,
failed, was prostrated, id. Imp. Pomp. 7, 19; cf. id. ib. 7, 19 fin.:opes Persarum,
Tac. A. 12, 13:senatūs auctoritas,
Cic. Att. 1, 16, 7; cf.:imperii majestas,
Nep. Pelop. 2, 4; Cic. Or. 43, 148:artificia,
id. Ac. 2, 47, 146:praeclara nomina artificum,
id. Verr. 2, 4, 6, § 12:omnis ferocia,
Liv. 28, 26, 14:bellum,
Tac. H. 2, 57 al.con-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to cut up, cut through, cut away, cut to pieces, to bring to ruin, destroy, etc. (class. in prose and poetry).I.Prop.A.In gen.:B.nervos,
Cic. Fl. 30, 73:corpus in partes,
Petr. 141, 2:vitulum Ajax,
id. 59 fin.:ligna,
Ov. F. 2, 647:agrum umidiorem fossis,
Plin. 18, 6, 8, § 47:concidere et cremare naves,
to break up, Liv. 38, 39, 2:essedum argenteum,
Suet. Claud. 16:haec minute,
Col. 12, 22.—In partic.1.To cut to pieces, for to beat severely, cudgel soundly:2.aliquem virgis,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:loris,
Juv. 6, 413:pugnis,
id. 3, 300.—To cut to pieces in war, to cut down, destroy, kill:3.hi novissimos adorti magnam multitudinem eorum fugientium conciderunt,
Caes. B. G. 2, 11:eos inopinantes adgressus magnam partem eorum concidit,
id. ib. 1, 12; so Cic. Prov. Cons. 4, 9; id. Att. 5, 16, 4; Nep. Dion, 10, 1; id. Dat. 6, 6; id. Hann. 3, 4.—In mal. part. (cf. caedo, I. B. 3.), to lie with, Pompon. ap. Non. p. 166, 2;II.hence caede, concide, in a double sense as an address to gladiators,
Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155 Zumpt; cf. Lampr. Elag. 10. —Trop.A.Of discourse, to divide minutely, dismember, render feeble:B.nec minutos numeros sequens concidat delumbetque sententias,
Cic. Or. 69, 231; cf.:(sunt qui) infringendis concidendisque numeris in quoddam genus abjectum incidant,
id. ib. 69, 230; so also Quint. praef. § 24; cf. id. 3, 11, 21; 5, 10, 91; 11, 3, 53 al.—To strike down, to prostrate, ruin, destroy, annul, by word or deed:* 2.omnem auctoritatem universi ordinis,
Cic. de Or. 3, 1, 4:Antonium decretis vestris,
id. Phil. 5, 11, 28:Vatinium arbitratu nostro,
to annihilate, id. Q. Fr. 2, 4, 1; cf.:Sevius adlisus est, ceteri conciduntur,
are condemned, id. ib. 2, 4, 6:Timocraten totis voluminibus,
to confute, id. N. D. 1, 33, 93:testamentum,
to revoke, Dig. 28, 4, 1.—In Plaut., to deceive, cheat, defraud:em istic homo te articulatim concidit,
Plaut. Ep. 3, 4, 52 Ritschl.—Hence, concīsus, a, um, P. a. (in acc. with II. A.), divided, broken up, short, concise:sententiae,
Cic. Brut. 17, 66:concisae et angustae disputationes,
id. de Or. 2, 14, 61:brevitas,
id. ib. 3, 53, 202:brevia illa atque concisa,
Quint. 10, 7, 10; cf.thus with brevis,
id. 6, 4, 2; and (opp. perpetuus) id. 2, 20, 7; 2, 21, 13; Cic. de Or. 2, 80, 327.— Transf. of the orator Thrasymachus, Cic. Or. 13, 40.— Comp.:insonuerit vox tubae longior atque concisior,
Vulg. Jos. 6, 5.— Adv.: concīsē, briefly, concisely:(philosophia) non tam est minute atque concise in actionibus utendum, etc.,
Quint. 12, 2, 11:ululare,
Vulg. Num. 10, 7. -
15 fundo
1.fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a. [root FUD; Gr. CHU, cheW-, in cheô, cheusô;I.Lat. futis, futtilis, ec-futio, re-futo, etc.,
Curt. Gr. Etym. p. 204 sq. ], to pour, pour out, shed.Lit., of fluids.1.In gen.:2.(natura terram) sucum venis cogebat fundere apertis Consimilem lactis, etc.,
Lucr. 5, 812:sanguinem e patera,
Cic. Div. 1, 23, 46:novum liquorem (i. e. vinum) de patera,
Hor. C. 1, 31, 3:vina paterā in aras,
Ov. M. 9, 160; cf.:vinum inter cornua,
id. ib. 7, 594:vinum super aequora,
id. ib. 11, 247:duo rite mero libans carchesia Baccho Fundit humi,
Verg. A. 5, 78:laticem urnis,
Ov. M. 3, 172:lacrimas,
Verg. A. 3, 348: cf. Ov. M. [p. 793] 5, 540:fundit Anigros aquas,
pours out, id. ib. 15, 282:parumne fusum est Latini sanguinis?
shed, spilt, Hor. Epod. 7, 4:sanguine ob rem publicam fuso,
Sall. H. Fr. 2, 96, 2 Dietsch:sanguinem de regno (i. e. propter regnum),
Curt. 10, 5.—Mid.:memorandum, in septem lacus eum (Strymonem) fundi,
discharges itself, Plin. 4, 10, 17, § 38:ingentibus procellis fusus imber,
pouring, Liv. 6, 8, 7; 6, 32, 6; cf.:sanguis in corporibus fusus,
Cic. de Or. 2, 77, 310.—In partic.a.Of metals, to make by melting, to melt, cast, found:* b.exolevit fundendi aeris pretiosi ratio,
Plin. 34, 2, 3, § 5; cf. id. 34, 7, 18, § 46:caldarium (aes) funditur tantum, malleis fragile,
id. 34, 8, 20, § 94:aere fuso,
id. 34, 11, 24, § 107:vitrum,
id. 34, 14, 42, § 148:glandes, Auct. B. Afr. 20, 3: Theodorus ipse se ex aere fudit,
Plin. 34, 8, 19, § 83:ne statuam quidem inchoari, cum ejus membra fundentur,
Quint. 2, 1, 12:fusis omnibus membris (statuae),
id. 7 praef. §2: olim quaerere amabam, Quid sculptum infabre, quid fusum durius esset,
Hor. S. 2, 3, 22.—In medic. lang.: aliquem, to cause one to have fluid stools, to relax the bowels (opp. comprimere): si compresserit aliquem morbus aut fuderit, Cels. praef. med.; cf. under P. a.—B.Transf.1.To wet, moisten, bathe with a liquid ( poet. and very rare):2.(ossa) niveo fundere lacte,
Tib. 3, 2, 20:multo tempora funde mero,
id. 1, 7, 50.—Of things non-fluid.a.In gen., to pour forth in abundance, to scatter, cast, hurl; to spread, extend, diffuse:b.desectam cum stramento segetem corbibus fudere in Tiberim,
Liv. 2, 5, 3:picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, fundebant,
Caes. B. G. 7, 24, 4:tela,
Val. Fl. 3, 243:sagittam,
Sil. 7, 647:(solis) radios per opaca domorum,
Lucr. 2, 115:quas (maculas) incuria fudit,
has scattered, Hor. A. P. 352:fundunt se carcere laeti Thraces equi,
pour themselves forth, rush out, Val. Fl. 1, 611:se cuncta manus ratibus,
id. 2, 662:littera fundens se in charta,
Plin. 13, 12, 25, § 81:luna se fundebat per fenestras,
Verg. A. 3, 152.—Mid.:ne (vitis) in omnes partes nimia fundatur,
spread out, Cic. de Sen. 15, 52:homines fusi per agros ac dispersi,
Cic. Sest. 42, 91.—In partic.(α).With the accessory notion of production, to bring forth, bear or produce (in abundance):(β).crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt,
Lucr. 1, 351; cf.:terra feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxima largitate fundit,
Cic. N. D. 2, 62, 156:flores aut fruges aut bacas,
id. Tusc. 5, 13, 37:frugem,
id. de Sen. 15, 51:plus materiae (vites),
Plin. 17, 22, 35, § 192:cum centesimo Leontini campi fundunt,
id. 18, 10, 21, § 95:facile illa (piscium ova) aqua et sustinentur et fetum fundunt,
Cic. N. D. 2, 51, 129:(terra) animal prope certo tempore fudit Omne,
Lucr. 5, 823; cf. ib. 917:fudit equum magno tellus percussa tridenti,
Verg. G. 1, 13:Africa asinorum silvestrium multitudinem fundit,
Plin. 8, 30, 46, § 108: quae te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. Pis. init.; Verg. A. 8, 139, v. Forbig. ad h. l.—With the secondary notion of depth or downward direction, to throw or cast to the ground, to prostrate:II.(victi hostes) et de jugis, quae ceperant, funduntur,
Liv. 9, 43, 20:nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora (cervorum) fundat humi,
Verg. A. 1, 193; cf. Ov. M. 13, 85; Sil. 4, 533:aliquem arcu,
Val. Fl. 1, 446.—In middle force:fundi in alga,
to lie down, Val. Fl. 1, 252.—Esp. freq. milit. t. t., overthrow, overcome, rout, vanquish an enemy:hostes nefarios prostravit, fudit, occidit,
Cic. Phil. 14, 10, 27; cf.:exercitus caesus fususque,
id. ib. 14, 1, 1:aliquos caedere, fundere atque fugare,
Sall. J. 58, 3:Gaetulos,
id. ib. 88, 3:classes fusae fugataeque,
id. ib. 79, 4; cf.:si vi fudisset cecidissetque hostes,
Liv. 35, 1, 8:hostes de jugis,
id. 9, 43, 20:Gallos de delubris vestris,
id. 6, 16, 2:eas omnes copias a se uno proelio fusas ac superatas esse,
Caes. B. G. 1, 44, 8; cf.:Massilienses crebris eruptionibus fusi,
id. B. C. 2, 22, 1:Latini ad Veserim fusi et fugati,
Cic. Off. 3, 31, 112; Liv. 2, 6 fin.:quatuor exercitus Carthaginiensium fudi, fugavi, Hispania expuli,
id. 28, 28, 9; cf. Drak. on 38, 53, 2;less freq. in a reversed order: alios arma sumentes fugant funduntque,
Sall. J. 21, 2; Vell. 2, 46 fin.: omnibus hostium copiis fusis armisque exutis, Caes. B. G. 3, 6, 3:magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20:Sabinos equitatu fudit,
id. Rep. 2, 20:Armeniorum copias,
id. Arch. 9, 21:maximas copias parva manu,
Sall. C. 7, 7.Trop.A.Ingen., to pour out or forth, to spread out, extend, display:B.imago de corpore fusa,
Lucr. 4, 53:animam moribundo corpore fudit,
id. 3, 1033; cf. id. 3, 700:concidit ac multo vitam cum sanguine fudit,
Verg. A. 2, 532:circuli (appellantur), quod mixta farina et caseo et aqua circuitum aequabiliter fundebant,
poured out, spread out, Varr. L. L. 5, § 106:quem secutus Cicero hanc famam latius fudit,
Quint. 11, 2, 14; cf. id. 10, 5, 11:cum vero causa ea inciderit, in qua vis eloquentiae possit expromi: tum se latius fundet orator,
will display himself, Cic. Or. 36, 125:superstitio, fusa per gentes,
id. Div. 2, 72 init.; cf. Quint. 11, 3, 84:neque se tanta in eo (Cicerone) fudisset ubertas,
id. 12, 2, 23:fundet opes, Latiumque beabit divite lingua,
riches of expression, Hor. Ep. 2, 2, 121. —Mid.:quamquam negant, nec virtutes nec vitia crescere: tamen utrumque eorum fundi quodammodo et quasi dilatari putant,
to be diffused, Cic. Fin. 3, 15, 48; cf.:modo virtus latius funditur,
Sen. Ep. 74, 27; and:semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur,
id. 5, 30, 92:saepe in amplificanda re funditur numerose et volubiliter oratio,
id. Or. 62, 210.—In partic., of speech, to pour forth, utter:A.per quam (arteriam) vox principium a mente ducens percipitur et funditur,
Cic. N. D. 2, 59, 149; cf.:e quibus elici vocem et fundi videmus,
id. Tusc. 2, 24, 56:inanes sonos,
id. ib. 5, 26, 73 (for which:inani voce sonare,
id. Fin. 2, 15, 48):sonum,
id. Ac. 2, 23, 74:verba poëtarum more (opp. ratione et arte distinguere),
id. Fin. 4, 4, 10:versus hexametros aliosque variis modis atque numeris ex tempore,
id. de Or. 3, 50, 194; cf.:grave plenumque carmen,
id. Tusc. 1, 26, 64:tam bonos septenarios ad tibiam,
id. ib. 1, 44, 107:physicorum oracula,
id. N. D. 1, 26, 66:has ore loquelas,
Verg. A. 5, 842:preces pectore ab imo,
id. ib. 6, 55; so,preces,
id. ib. 5, 234; Hor. Epod. 17, 53:mera mendacia,
Plaut. Ps. 4, 1, 33:jam tu verba fundis hic, sapientia?
you waste, Ter. Ad. 5, 2, 7:opprobria rustica,
Hor. Ep. 2, 1, 146:iras inanes,
Val. Fl. 3, 697:vehemens et liquidus puroque simillimus amni Fundet opes,
Hor. Ep. 2, 2, 121:preces,
App. M. 11, p. 258, 4; Tac. A. 14, 30; Aug. in Psa. 25, 10 al.—Hence, fūsus, a, um, P. a., spread out, extended, broad, large, copious, diffuse.Lit.:B.(aër) tum fusus et extenuatus sublime fertur, tum autem concretus in nubes cogitur,
Cic. N. D. 2, 39, 101: fusior alvus, i. e. more relaxed (opp. astrictior), Cels. 1, 3 med.:toga (opp. restricta),
wide, full, Suet. Aug. 73:Gallorum fusa et candida corpora,
full, plump, Liv. 38, 21, 9:campi in omnem partem,
extended, Verg. A. 6, 440; cf.:non fusior ulli Terra fuit domino,
a broader, larger kingdom, Luc. 4, 670.—Trop., copious, diffuse; flowing, free:* 1. 2.genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens,
Cic. de Or. 2, 38, 159; cf.:constricta an latius fusa narratio,
Quint. 2, 13, 5:materia abundantior atque ultra quam oporteat fusa,
id. 2, 4, 7:ut illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum, quam late fusum sit, appareat,
Cic. Off. 1, 28, 98; cf. Quint. 11, 1, 5:(vox) in egressionibus fusa et securae claritatis (opp. contracta),
unrestrained, free, id. 11, 3, 64:periodus,
id. 9, 4, 128:fusiores liberioresque numeri,
id. 130:lingua Graeca prolixior fusiorque quam nostra,
Gell. 2, 26, 7:in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes,
Quint. 9, 4, 138:plenior Aeschines et magis fusus,
id. 10, 1, 77:dulcis et candidus et fusus Herodotus (opp. densus et brevis et semper instans sibi Thucydides),
id. 10, 1, 73.— Sup. seems not to occur.— Adv.: fūse.(Acc. to B.) Copiously, at length, diffusely:2.quae fuse olim disputabantur ac libere, ea nunc articulatim distincteque dicuntur,
Cic. Leg. 1, 13, 36:multa dicere fuse lateque,
id. Tusc. 4, 26, 57:fuse lateque dicendi facultas,
id. Or. 32, 113:fuse et copiose augere et ornate aliquid (opp. brevia et acuta),
id. Fin. 3, 7, 26.— Comp.:haec cum uberius disputantur et fusius (opp. brevius angustiusque concluduntur),
Cic. N. D. 2, 7, 20:fusius et ornatius rem exponere,
Quint. 4, 2, 128.— Sup. seems not to occur.fundo, āvi, ātum, 1, v. a. [fundus], to lay the bottom, keel, foundation of a thing, to found (syn.: condo, exstruo, etc.).I.Lit. (perh. only poet.):B.haec carina satis probe fundata et bene statuta est,
i. e. is laid, Plaut. Mil. 3, 3, 44 (v. Ritschl ad h. l.);dum mea puppis erat validā fundata carinā,
Ov. P. 4, 3, 5; id. H. 16, 111:Erycino in vertice sedes fundatur Veneri Idaliae,
is founded, Verg. A. 5, 759: sedes saxo vetusto. id. ib. 8, 478:arces,
id. ib. 4, 260.—Transf., in gen., to fasten, secure, make firm:II.dente tenaci Ancora fundabat naves,
Verg. A. 6, 4:(genus humanum) Et majoribus et solidis magis ossibus intus Fundatum,
Lucr. 5, 928; 4, 828.—Trop., to found, establish, fix, confirm (class., esp. in part. perf.; cf.:A.firmo, stabilio): illud vero maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod, etc.,
Cic. Balb. 13, 31; cf.:quantis laboribus fundatum imperium,
id. Cat. 4, 9, 19:qui (rei publicae status) bonorum omnium conjunctione et auctoritate consulatus mei fixus et fundatus videbatur,
id. Att. 1, 16, 6:accurate non modo fundata verum etiam exstructa disciplina,
id. Fin. 4, 1, 1; cf.:fundati a doctore,
thoroughly instructed, Lact. 6, 21, 4:res publica praeclare fundata,
Cic. Par. 1, 2, 10; cf.:qui legibus urbem Fundavit,
Verg. A. 6, 810:in eorum agro sedes fundare Bastarnis,
Liv. 40, 57, 5:libertatem, salutem, securitatem,
Plin. Pan. 8, 1:jus civile,
Dig. 1, 2, 2, § 39:vacuos Penates prole,
Stat. S. 4, 7, 30; cf.:thalamos Tritonide nympha,
i. e. to marry, Sil. 2, 65:partis et fundatis amicitiis,
Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:fundatae atque optime constitutae opes,
Cic. Rab. Post. 1, 1; cf.:nitidis fundata pecunia villis,
well laid out, Hor. Ep. 1, 15, 46:nihil veritate fundatum,
Cic. Fl. 11, 26; cf. Lucr. 5, 161.— Hence, fundātus, a, um, P. a., firm, fixed, grounded, durable (very rare).Lit.:B.quo fundatior erit ex arenato directura, etc.,
Vitr. 7, 3 med.:si permanetis in fide fundati,
Vulg. Col. 1, 23.—Trop.: deflevi subitas fundatissimae familiae ruinas, Auct. Or. pro Domo, 36, 96.
См. также в других словарях:
lie down — Synonyms and related words: bed, bed down, couch, crawl, curl up, go to bed, go to rest, grovel, lay, lie, lie flat, lie limply, lie prone, lie prostrate, loll, lounge, prone, prostrate, recline, repose, rest, settle to rest, snug down, sprawl,… … Moby Thesaurus
lie — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun ADJECTIVE ▪ big, big fat (informal), great, monstrous ▪ He told a big fat lie! ▪ little ▪ … Collocations dictionary
lie low — verb 1. keep a low profile, try to be inconspicuous (Freq. 1) • Hypernyms: ↑hide, ↑hide out • Verb Frames: Something s Somebody s 2. to try to avoid detection especially by police … Useful english dictionary
lie — Synonyms and related words: aim, aspect, attitude, azimuth, be found, be located, be met with, be present, be situated, be there, be untruthful, bearing, bearings, beguile, bent, blague, bouncer, canard, carry, celestial navigation, cheat, cock… … Moby Thesaurus
lie low — Synonyms and related words: be incognito, be latent, beware, burrow, couch, crawl, crouch, disappear, drop from sight, escape notice, go into hiding, go to ground, go underground, grovel, have a care, hibernate, hide, hide away, hide out, hole up … Moby Thesaurus
lie low — phrasal 1. to lie prostrate, defeated, or disgraced 2. to stay in hiding ; strive to avoid notice 3. to bide one s time ; remain secretly ready for action … New Collegiate Dictionary
prostrate yourself — phrase to lie on the ground with your face downwards as a sign of respect or worship Thesaurus: praising and worshipping a god or godshyponym miscellaneous religions and their membershyponym Main entry: prostrate * * * prostrate yourself : to lie … Useful english dictionary
lie — [n] untruth aspersion, backbiting, calumniation, calumny, deceit, deception, defamation, detraction, dishonesty, disinformation, distortion, evasion, fable, fabrication, falsehood, falseness, falsification, falsity, fib, fiction, forgery,… … New thesaurus
lie — I (New American Roget s College Thesaurus) v. i. prevaricate, falsify, deceive; recline, rest, be situated; extend. See falsehood, deception, location, horizontal. Ant., fact, truth. lie detector II (Roget s IV) n. 1. [An intentional… … English dictionary for students
lie — lie1 /luy/, n., v., lied, lying. n. 1. a false statement made with deliberate intent to deceive; an intentional untruth; a falsehood. 2. something intended or serving to convey a false impression; imposture: His flashy car was a lie that deceived … Universalium
prostrate — prostrates, prostrating, prostrated (The verb is pronounced [[t]prɒstre͟ɪt, AM prɑ͟ːstreɪt[/t]]u>. The adjective is pronounced [[t]prɒ̱streɪt[/t]]u>.) 1) VERB If you prostrate yourself, you lie down flat on the ground, on your front,… … English dictionary